سوال ۹۱: آیا انسان از جاودانگی در بهشت خسته نمیشود و برایش یکنواخت نیست؟
✅ پاسخ:
🔹 شهید مطهری چنین پاسخ میدهد:
“در اینجا خستگی ودلزدگی وملال خصوصا از یکنواختی است وانسان حالت گم کرده ای دارد که در پی گمشده خویش است وبه هر چیزی می رسد می پندارد آن را یافته است وبه او دل خوش می کند اما پس آز چندی احساس می کند که “او”نیست خسته ودلزده میشود وبه دنبال چیزی دیگر می رود. این است که در دنیا انسان همیشه طالب چیزی است که ندارد ودلزده از چیزی است که دارد اما در جهان آخرت به حکم آنکه به آنچه در اعماق فطرت وشعور شخصی خود دلبستگی داشته وگمشده واقعی او بوده است یعنی حیات جاوید در جوار رب العالمین رسیده است به هیچ وجه خستگی وملال ودل زدگی برایش پیدا نمیشود. قرآن می گوید:
“در انجا انسان ها طالب دگرگونی ووضع جدید نیستند”کهف ۱۰۸
این است که اهل بهشت با آنکه الی الابد در بهشت بسر می برند نه هرگز دلزده وسیر نمیگردند.
بعلاوه نظر به اینکه در آنجا هرچه بخواهند به اراده الهی برایشان پیدا میشود ارزوی آنچه ندارند آزارشان نمیدهد”
📚مجموعه اثار، ج۲ ص۵۳۱
ایت الله مکارم پاسخ میدهد:
( خستگی از یک نواختی ایجاد میشود) اما هیچ مانعی ندارد ( در بهشت) تحول وتکامل تداوم داشته باشد یعنی اسباب تکامل در آنجا جمع است وانسان ها درست در پرتو اعمالی که در آین جهان انجام داده اند ومواهبی که خدا در آن جهان به آنها عنایت کرده در مسیر تکامل دائما پیش می روند ( وهیچگاه حالت سکون آنان را فرا نمی گیرد تا بحث خستگی ودلزدگی پیش آید)
📚تفسیر نمونه ج۱۲ ص۵۶۸
