سوال ۱۹۴: چگونه دین باعث آرامش انسان می شود؟
✅ پاسخ:
🔹 جهات مختلفی برای دین دار وجود دارد که از طرق دین به آرامش برسد؛ از جمله:
۱. انسان دیندار معتقد است که خداوند سرمنشأ تمام خوبیهاست و تمام صفات کمالی را به نحو مطلق داراست؛ از جمله اینکه علم مطلق و قدرت مطلق دارد. پس وقتی بندگی خدا را میکند، او را آگاه از احوال خودش میداند و اینکه قدرت دارد تمام احتیاجات این بنده را برطرف کند. پس احساس آرامش میکند از اینکه پشتوانهای با این قدرت و عظمت دارد که از او غافل نمیشود و هیچ وقت بندهای را که زمینه دریافت خیر را فراهم کرده، محروم نمیکند.
۲. انسان دیندار اگر در سختی قرار بگیرد، بنا بر توصیه دین، ساکت نمیماند و حق خودش را از ظالم میگیرد؛ اما اگر نتوانست به تمام حقّ خود برسد، او را به خدای عادل واگذار میکند که در دنیا و آخرت، حقّ این بنده را از ظالم میگیرد، پس احساس آرامش میکند.
۳. مومن میداند که برای زندگی در دنیا، به برنامه عملیای نیاز دارد که تمام احتیاجات او برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت را در نظر گرفته باشد. خداوند این برنامه کامل را در قالب «دین» در اختیار بنده گذاشته است. پس شخص مومن با عمل به دستورات دین، از سردرگمی، ابهام و تشویش دور میشود و یقین دارد که با اجرای این دستورات، به سعادت کامل میرسد و در تمام امور فردی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی … میتواند از راهنمایی و هدایت دین استفاده کند.
۴. اعمالی در شریعت الهی برای بنده قرار داده شده است که انسان را به خدا نزدیک میکند. در سمت خدا قرار گرفتن، یعنی به مبدأ نور و آرامش نزدیک شدن، مانند وقتی که انسان در حال خواندن نماز است یا با دعا و راز و نیاز، خدا را یاد میکند. برخی دیگر از احکام شریعت به نوع خوراک و تغذیه و امور جسمانی انسان نیز ارتباط زیادی دارد (هرچند دارای آثار روحی هم هست)؛ مانند جواز خوردن حیوانات حلال گوشت، روزه گرفتن، پرهیز از خوردن حیوانات وحشی و … . این احکام و دستورات نیز به او اطمینان میدهد که با استفاده از این غذاها و دوری از محرمات، سلامت تن خواهد داشت. همچنین توصیه به دوری از عواملی که روح را افسرده و مریض میکند؛ مثل دنیا دوستی، افراط در شهوات، دوری از غیبت، تهمت، دروغ و … .
۵. جهان بینی اسلامی نیز به آرامش دین دار کمک میکند؛ زیرا او میداند که از کجا آمده، به کجا میرود و برای چه در این دنیا قرار دارد؛ یعنی به سوالات بنیادین ذهن بشر پاسخ میدهد. انسان میداند که جاودانه باقی میماند و مرگ فقط رفتن از زندگی دنیا به عالم بالاتر است که شروع راحتی اوست.
۶. قرار دادن راهنمایانی با عنوان «نبی» و «امام» که از پدر و معلم به او مهربانترند و او را در دنیا و آخرت یاری میکنند.
