سوال بیست و ششم: چرا وجود حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف ) به خورشید پشت ابر تشبیه شده است؟

✅ پاسخ:
🔹 این سوال برمی برگردد به سخن خود امام زمان(علیه‌السّلام) که وجود خویش را در عصر غیبت کبری، به خورشید در پس ابر تشبیه کرده است. آنجا که می‌فرمایند:
🌺 «أَمّا وَجْهُ الاِْنْتِفاعِ بی فی غَیْبَتی فَکَالاِْنْتِفاعِ بِالشَّمْسِ إِذا غَیَّبَتْها عَنِ الاَْبْصارِ السَّحابُ؛ امّا چگونگی استفاده از من در غیبتم، همانند استفاده از خورشید است هنگامى که ابرها آن را از دیدگان پنهان نگاه دارد.»(۱)
✅ در این تشبیه، نکات جالبى نهفته است که به بعضى از آن‌ها اشاره مى‌کنیم:
۱⃣ همان گونه که خورشید، منشأ حیات موجودات و مایه‌ى گرمى و حرارت و نور و حرکت و … است، حیات معنوى جامعه، از وجود امام زمان(علیه‌السّلام)، و بقاى آن نیز به بقاى وجود آن حضرت وابسته است.
۲⃣ همان گونه که خورشید واسطه‌ ى بهره‌ گیرى موجودات از نور و حرارت است، امام نیز واسطه‌ ى اعلا براى فیض بردن موجودات است.
۳⃣ همان گونه که مردم، انتظار خارج شدن خورشید از پَسِ ابرها را دارند، تا از وجود و ظهورش استفاده ببرند، در ایّام غیبتِ آن حضرت نیز مردم، منتظر ظهور و خروج اویند و از ظهورش مأیوس نمى‌گردند.

۴⃣ همان گونه که ابر، کاملاً خورشید را نمى‌پوشاند و نور خورشید به زمین و زمینیان مى‌رسد، غیبت هم مانع کامل براى بهره ‌دهى حضرت نیست. و مردم از وجود مبارک او بهره مى‌برند.
۵⃣ همان گونه که شعاع خورشید، به مقدار روزنه‌ها و اندازه‌ى پنجره‌ها، داخل اتاق‌ها مى‌شود و مردم از آن بهره مى‌برند، مقدار بهره‌ى مردم از وجود و آثار و برکات آن حضرت نیز، به اندازه‌ى قابلیّت آنان است.

(۱) الغیبه، شیخ طوسى، ص۲۹۲، ح۲۴۷ ؛ / احتجاج، ج۲، ص۲۸۴.