دعا در حق برادران ایمانی

((ربّنااغفرلناولاخوانناالّذین سبقونابالایمان ولاتجعل فی قلوبناغلاّ للّذین امنواربّناانّک رءوف رحیم))حشر-۱۰.

-پروردگارا،ماوبرادرانمان راکه درایمان برماپیشی گرفته اندبیامرزودردلهایمان حسدوکینه ای نسبت به مومنان قرارمده،پروردگارا،تومهربان ورحیمی.

بعضی ازمفسران می گویند:دعای یادشده مربوط به یکی ازگروههای مسلمان یعنی تابعین است که پس ازمهاجران وانصارمهمترین گروه مسلمانان راتشکیل می دهندوبعضی نیزبراین عقیده اندمقصودازان گروهی ازانصارهستندکه بعدازمهاجران وپس ازپایان هجرت یعنی بعدازفتح مکه به اسلام روی اوردندوبرخی دیگرنیزاعتقاددارند،انهاکسانی می باشندکه بعدازمسلمانان صدراول امده اند.

به هرترتیب هریک ازاین تفاسیرهم که مقصودباشدبازمانع ازبیان یک قاعده کلی نمی تواندباشدوان عبارت است ازدعانمودن درحق برادران دینی واین خوددرسی است اموزنده برای همه مسلمانان که هیچگاه برادران ایمانی خودرافراموش نکنندوعلاوه برخدمات رسانی به ایشان،درحق انهادعاکنندوازخدای متعال برای انهاهم پاداش دنیاراطلب نمایندوهم پاداش نیک اخرت ودرپرتوان،اخوت اسلامی رابه معنای حقیقی ان درمیان جامعه اسلامی محقق سازند.

جالب این است که ایشان ازبرادران مسلمان خودکه درزمانهای قبل می زیسته اند بعنوان (اخوان)یادمی کنندواین خودنمایانگرتعمیق رشته محبت ودوستی میان مسلمانان وامتناع ازپراکندگی وتشتت ونیزایجادرخنه وشکاف میان ایشان است.

بنابراین مسلمانان دوستداریکدیگرندوبه خاطرخدابه همدیگرمحبت وعلاقه نشان می دهند،چراکه دین چیزی جزعشق ومحبت نیست بلکه ملازم باان است،ازاینرودرپایان ایه ازخداوندخواستندکه عداوت وکینه ای از مومنان دردلشان قرارندهد.

راستی چیزی که همه مسلمانان رابه یکدیگرپیوندمی زندوروح اخوت وبرادری رابرانهاحاکم نموده وبالمال صفاوصمیمیت رابرای ایشان به ارمغان می اوردهمان ایمان ودین باوری وانگیزه مشترک است،که انان رابه شکل امت واحداسلامی دراورده است.۱