پرسش و پاسخ

سوال شصت و ششم: لطفا بفرمایید چکار کنیم که ایمان در ما تقویت بشود؟

✅ پاسخ:
🔹 «ایمان» از نظر لغوى به معناى گرویدن، عقیده داشتن، ایمن کردن و باور داشتن است (فرهنگ معین) و از نظر اصطلاحى به معناى گرایش به دین است. گرایش آمیزه اى از باورداشت و احساس محبت به دین را مى گویند. ایمان یعنى، انسان به یگانگى خداوند، رسالت پیامبر اکرم (ص)، امامت دوازده امام (ع) و عدالت خداوند و… قائل باشد و با عشق و علاقه به پرستش خداى یگانه بپردازد و از انبیا و اولیاى او تبعیت نماید. بنابراین ایمان محصول عقل و عشق است همانگونه که انسان آمیزه اى از عقلانیت و احساس است. براى تقویت ایمان لازم است عقلانیت و احساس محبت را در وجود خود تقویت نمایید. عقل انسان با کلام خداوند و روایات معصومین (ع) و همچنین سیره عملى معصومین (ع) و همچنین عمل و تجربه عملى و دانش تقویت مى شود و در نتیجه شناخت و عقلانیت و همچنین با ایجاد روابط عاطفى و محبت آمیز با امور مقدس و اولیاى خداوند، احساس نیز برانگیخته خواهد شد. البته اشخاص در قوت اعتقاد مختلف هستند: برخى، ایمان زبانى دارند و گروهى ایمان عقلى دارند یعنى، به این امور علم دارند و برخى نیز از این دو مرحله گذشته و به ایمان قلبى رسیدهاند که ثمره آن باور داشتن تمامى این مسائل همراه با احساس است.
«إنما المؤمنون الذین آمنوا بالله و رسوله ثم لمیرتابوا و جاهدوا بأموالهم و أنفسهم فى سبیل الله أولئک همالصادقون»«در حقیقت، مؤمنان کسانىاند که به خدا و پیامبر او گرویده و [دیگر] شک نیاورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد کردهاند.
اینانند که راستکردارند». پس اهل ایمان کسانىاند که در ایمان به خدا و رسول تردیدى نداشته، به آنها علم و یقین دارند
قران کریم، جایگاه ایمان را قلب معرفى مى کنند. این کتاب آسمانى درباره عده اى که ادعاى ایمان مى کردند مى فرماید: «قالت الاعراب آمنا قل لم تؤمنوا ولکن قولوا اسلمنا ولما یدخل الایمان فى قلوبکم.. بادیه نشینان خدمت پیامبر آمدند و گفتند ایمان آوردیم. بگو: ایمان نیاورده اید بلکه بگویید اسلام آوردیم و هنوز ایمان در دل هایتان وارد نشده است».از این رو شناخت هدف و راه سعادت، زمانى به حرکت در آن راه منجر خواهد شد که قلب به آن هدف و آن راه ایمان آورد. ایمان قلبى محرک انسان براى حرکت خواهد بود. به تعبیر دیگر بین «ایمان» و «عمل» رابطه اى ضرورى هست و این دو از هم جدا شدنى نیستند. به این ترتیب درس بزرگى که از قرآن کریم مى آموزیم این است: اگر مى خواهیم به هدفى که براى زندگى خود شناخته ایم، ایمان بیاوریم و به سوى آن حرکت کنیم، ابتدا باید قلب خود را براى پذیرش آن هدف آماده سازیم. آْمادگى قلب براى ایمان
اولین و مهمترین راه تقویت ایمان، تحصیل و تقویت آگاهى از طریق مطالعه، تامل و تفکر است. ریشه ایمان قلبى در معرفت و اندیشه قرار دارد. آگاهى و تفکر، بیدار کننده قلب از خواب غفلت وزنده کننده دل انسان است. کسى که آگاهى ندارد، در حقیقت مرده اى است که میان زندگان راه مى رود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا