دعای حضرت نوح(ع)
(( ربّ اغفرلی ولوالدیّ ولمن دخل بیتی مومنا وللمومنین والمومنات ولاتزدالظّالمین الّاتبارا ))نوح-۲۸
-پروردگارا،مرابیامرزوهمچنین پدرومادرم وتمام کسانی راکه باایمان واردخانه من شدندومردان وزنان باایمان رابیامرزوستمکاران راجزبه هلاکتشان نیفزا.
این مطلب امرزش برای این است که نوح می خواهدبگویدگرچه من صدها سال تبلیغ مستمرداشتم وهرگونه زجروشکنجه رادراین راه تحمل کردم،اماچون ممکن است ترک اولائی دراین مدت ازمن سرزده باشدمن ازان هم تقاضای عفو می کنم،وهرگزخودرادرپیشگاه مقدست تبرئه نمی نمایم.
وچنین است حال (اولیاء اللّه)که بعدازان همه زحمت وتلاش درراه خداباز هم خویشتن رامقصر می دانندوهرگزگرفتارغروروخود بزرگ بینی نمی شوند.نه همچون افرادکم ظرفیت که با انجام یک کارکوچک چنان مغرورمی شوندکه گوئی از خداوندطلبکارند.
نوح دراین حقیقت برای چندنفرطلب امرزش می کند:
)) اول))برای خودش،مباداقصوروترک اولائی ازاوسرزده باشد.
((دوم))برای پدرومادرش،به عنوان قدردانی وحق شناسی اززحمات انان.
((سوم))برای تمام کسانی که به اوایمان اوردندهرچندکم بودند،وسپس همراه اوسواربرکشتی شدندکه ان کشتی نیز خانه نوح بود.
((چهارم))برای مردان وزنان باایمان درتمام جهان ودرتمام طول تاریخ وازاینجارابطه خودرابامومنان سراسرعالم برقرار می سازد.
ولی درپایان بازتاکید برنابودی ظالمان می کند،اشاره به اینکه انهابه خاطر ظلمشان مستحق چنین عذابی بودند.
